Το Αίγιο η πόλη των κήπων και των κυμάτων, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ν. Αχαΐας. Απέχει μόλις  χλμ. από το συγκρότημά μας και αξίζει να την επισκεφθείτε όχι μόνο για το ότι είναι μια σύγχρονη και παραθαλάσσια πόλη αλλά κυρίως γιατί είναι μια πόλη που συνδυάζει άριστα την ιστορία της με την σύγχρονη εικόνα της.

Αξίζει να κάνετε μια βόλτα με τα πόδια από το κέντρο της πόλης προς την παραλία που συνδέεται με γραφικά πλακόστρωτα και σκαλάκια δίπλα σε ανθισμένους κήπους.

Στο κέντρο θα δείτε κάποια από τα ιστορικά μέγαρα του 19ου αιώνα και άλλα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα  του Ερνέστου Τσίλλερ, του μεγάλου αρχίτέκτονα που στιγμάτισε με την αρχιτεκτονική του άποψη την Ελλάδα του 19ου αιώνα.

• Δημοτική Αγορά Αιγίου (1890) (σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο Αιγίου)
• Μητροπολιτικός Ναός Παναγίας Φανερωμένης (θεμελίωση 1899, εγκαίνια 1914). Ο τρούλος του ναού, αναγεννησιακής μορφής, πλαισιώνεται από τέσσερα συμμετρικά κωδωνοστάσια και στέφεται από τοξύλια ρωμανικού ρυθμού.
• Ναός Εισοδίων της Θεοτόκου (1894)
• Ναός Αγίου Ανδρέου (1888 ή 1893)
• Αρχοντικό Ευθυμίου Γάτου (Γάτειο Κληροδότημα, σημερινό Ταχυδρομείο) (Αρχές δεκαετίας 1910)

Στην παραλιακή ζώνη (κάτω πόλη) ο ιστορικός Πλάτανος, τον οποίο αναφέρει ο αρχαιολόγος και ανασκαφέας της Τροίας και των Μυκηνών,  Ερ. Σλήμαν στο βιβλίο του «Πελοπόννησος και Τροία», βρίσκεται σε περίοπτη θέση. Είναι γνωστός και ως Πλάτανος του Παυσανία λόγω της αναφοράς του αρχαίου περιηγητή στις 12 βρύσες, τις πηγές που βρίσκονται κοντά του.

Στην παραλία του Αιγίου και άνω του παλιού εργοστασίου της Χαρτοποιίας, σκαρφαλωμένη σ’ένα βράχο, βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας Τρυπητής. Ο Γάλλος περιηγητής Πουκεβίλ που επισκέφθηκε το Αίγιο το 1815 στο βιβλίο του «Ταξίδι στην Ελλάδα» (Voyage dans la Grece, τόμος Δ΄, 1820-27) γράφει για την Τρυπητή Αιγίου: «Στο βράχο οι μοναχοί έχουν κτίσει ένα μοναστήρι, που φαίνεται σαν φωλιά χελιδονιών.

Ο Ναός πήρε τη σημερινή του μορφή τον 19ο αιώνα. Η μνημειακή, αναγεννησιακού τύπου, εξωτερική μαρμάρινη σκάλα, η οποία ενώνει τον παραλιακό δρόμο με τον Ναό, κατασκευάστηκε το έτος 1870 με σχέδιο του μηχανικού Άγγελου Κορυζή.

Η θαυματουργή εικόνα έγινε η αιτία επισκέψεως χιλιάδων προσκυνητών κάθε χρόνο και με το Βασιλικό Διάταγμα της 8ης Μαϊου 1933 η εορτή της Παναγίας της Τρυπητής καθιερώθηκε σαν επίσημη Θρησκευτική Εορτή του Αιγίου. Την Παρασκευή της Διακαινησίμου τελείται η λιτάνευση της Ι. Εικόνας με κάθε επισημότητα. Τέλος με την υπ’ αριθ. 10/16-5-1970 κανονισμό της Ι. Συνόδου της Ελλάδος αναγνωρίζεται σαν “Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα” και χαρακτηρίζεται Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.

Με την πάροδο του χρόνου αυτός ο Ιερός τόπος αναδείχθηκε σε μεγάλο πνευματικό κέντρο Πανελληνίου ακτινοβολίας. Είναι πολύ συγκινητικό, – την Παρασκευή της Διακαινησίμου, – να βλέπεις χιλιάδες Χριστιανούς από όλη την Ελλάδα – κάθε ηλικίας – να ανεβαίνουν τη μεγάλη σκάλα (150 σκαλοπάτια), αρκετοί γονατιστοί, προκειμένου να εκπληρώσουν το “Τάμα” τους στην Παναγία.

• ΩΡΑΡΙΟ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ: Το Ιερό Προσκύνημα παραμένει ανοικτό μέχρι την δύση του ήλιου.

Σπάνια η ιστορία ενός τόπου έχει συνδεθεί τόσο στενά με ένα αγροτικό προϊόν, όσο το Αίγιο με τη σταφίδα. Για αιώνες η οικονομική και πολιτική ζωή της πόλης ακολουθούσε τους ρυθμούς του εμπορίου της σταφίδας. Οι μεγάλοι σταφιδέμποροι της εποχής δημιούργησαν την ταυτότητα που έχει το Αίγιο σήμερα. Σήμερα πολλές από τις παλιές σταφιδαποθήκες στεγάζουν επιχειρήσεις εστίασης και αναψυχής. Αξίζει τον κόπο τελειώνοντας τη μεγάλη βόλτα από το κέντρο της πόλης στην κάτω πόλη να καταλήξετε σε κάποιο από τα παραθαλάσσια καφέ να απολαύσετε τη Δύση του ήλιου και το τι σημαίνει συνδυασμός του ιστορικού στοιχείου της πόλης με τη σύγχρονη οπτική της.